Καλύτερα μιας ώρας….
Πέρασαν 2 αιώνες από τότε που το Γένος ξεσηκώθηκε «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία», του ιερού Αγώνα της απροσμέτρητης αποφασιστικότητας, τόλμης, θάρρους και θυσίας για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Ο άρρηκτος δεσμός μεταξύ της Ορθοδοξίας και του Γένους μετουσιώνεται σε Εθνεγερσία, από ψαράδες/ναυτικούς, γυναίκες καπετάνισσες και αγρότισσες μανάδες, κολλήγους γεωργούς και κτηνοτρόφους, με μπροστάρηδες του Κλέφτες και Αρματολούς, αυτά τα ατίθασα αγρίμια που δεν έσκυβαν κεφάλι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό και στη συνείδησή τους. «Γι’ αυτά πολεμήσαμε», έλεγε ο Μακρυγιάννης, δείχνοντας σπασμένες αρχαίες κολώνες, αποδεικνύοντας πως πέτρες και άνθρωποι γίνονται ένα.
Μια μοναδική εθνεγερσία που μπορεί να αντλεί ιδέες άλλων κινημάτων, ωστόσο δεν αντιγράφει καμμιά. Μια εθνεγερσία που είναι αποτέλεσμα άλλοτε των ηθών και εθίμων από γενιά σε γενιά, άλλοτε του ομόγλωσσου και ομόθρησκου και κυρίως των αντιλήψεων ενός υπόδουλου λαού που τρέφεται, ζει και ελπίζει από την έμπνευση της Φύσης.
Ελεύθερα τα αγρίμια στα βουνά, τα πουλιά στον αέρα, τα ψάρια στο νερό, από κοντά και τα ανθρώπινα «αγρίμια» σε κορφοβούνια και άγριες θάλασσες, να γνωρίζουν την ελευθερία και να την ενσταλάζουν στις επόμενες γενιές. Μια Φύση που απελευθερώνει τη ψυχή του Έλληνα και γεννά ελπίδες Ελευθερίας, πνευματικής και σωματικής, μη υποταγμένη στις «πολιτικές ορθότητες» και «διεθνείς πρακτικές» της Εσπερίας.
Είναι «ατίθασος» ο Έλληνας για όσους τον θέλουν στο μαντρί της «διαχείρισης ανθρωπίνων ψυχών» με αντάλλαγμα το χρήμα. Αν τον ξεκόψεις από τη Φύση, τον ξεγελάς με εφήμερες ηδονές και τον υποδουλώνεις. Αν σου ξεφύγει και συμφιλιωθεί με τη Φύση, τον έχασες από υποζύγιο, ανδρειώνει θεριεύει και ορμά.
Έλληνες – που έλεγε και ο Κολοκοτρώνης απευθυνόμενους στους πάντες, από τη Μανιάτισσα με το δρεπάνι στο Δυρό μέχρι τον τελευταίο αγωνιστή της ελευθερίας – το μοναδικό δίπολο που αποδεχόμαστε ας είναι το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ».
Ελεύθεροι στη σκέψη και ας διαφωνούμε, με έμπνευση στη ψυχή για να ξαναμονιάζουμε. Αυτό που νοιώθει ο κυνηγός, ο ψαράς, ο κτηνοτρόφος, ο αγρότης, ο κάθε άνθρωπος που μιλάει και ακούει τη Φύση, είναι το μεγαλείο της ελευθερίας, είναι η Ελλάδα, ο ήλιος και η αρμύρα, η πέτρα και ο ιδρώτας του μόχθου.
Αυτά είναι τα ιδανικά και τα διδάγματα που αντλούμε από τη ματιά του σκύλου που ψάχνει, την απελευθέρωση της μπεκάτσας που της δίνουμε ελευθερία ζωής, του λαγού και της πέρδικας που εμπλουτίζει τη πανίδα μας σε μια προσπάθεια αναπλήρωσης των καρπών της φύσης, της απελευθέρωσης μιας φώκιας και της χελώνας από τα δίχτυα μας, το κατέβασμα του όπλου όταν το θήραμα πέτυχε να μας ξεφύγει, του σεβασμού ενός μικρού χταποδιού και του ροφού που θέλει ακόμα να παίξει και τόσες μα τόσες εικόνες που αποτελούν τη ΠΑΙΔΕΙΑ και ΗΘΟΣ της ΦΥΣΗΣ.
Το ΚΕΚΑ θα αποτελεί μια ευρύτερη πολιτική διέξοδο από τα δίπολα που εντέχνως μας διχάζουν καθημερινά, μια νέα και συνάμα άλλοτε παραδοσιακή και άλλοτε καινοτόμο αντίληψη στο πως αντιλαμβανόμαστε τα προβλήματά μας. Μαζί θα καταγράψουμε τις σκέψεις και τις ιδέες μας, μαζί θα τις στηρίξουμε και θα τις μετουσιώσουμε σε πράξη. Με έμπνευση από τη Φύση και από τα χιλιάδες παραδείγματα της μακραίωνης ιστορίας του Γένους.
Δόξα τιμή και ευγνωμοσύνη σε όλους αυτούς, γνωστούς και αγνώστους ήρωες, που με αυτοθυσία αγωνίσθηκαν και έπεσαν για την Ελευθερία μας, κληρικούς και λαϊκούς, άνδρες και γυναίκες, οπλαρχηγούς στην στεριά, ναυτικούς στην θάλασσα, Έλληνες και Φιλέλληνες. Απέραντη η συγνώμη σε αυτούς που αδικήσαμε, ξεγελασμένοι από ψεύτικες υποσχέσεις και ιδιοτελείς σκοπούς στις στιγμές αδυναμίας μας. Δεν είμαστε τέλειοι, ούτε θα γίνουμε. Μπορούμε όμως να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να αναθεωρήσουμε τις αξίες και τα ιδανικά μας, να δωσουμε στα παιδια μας μια ζωη με δικαιοσύνη .Το μύνημα της ημέρας να κρατήσουμε την πατρίδα ψηλά εκει που την σήκωσαν αυτοί που τιμάμε σήμερα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ
Το κείμενο έχει την υπογραφή του συντρόφου μας Αθανασίου Τσίντζα.
0 Σχόλια