Βρέθηκε η αρχαιότερη κυνηγετική απεικόνιση!

Στην Ινδονησία βρέθηκε η αρχαιότερη έως σήμερα  σκηνή από κυνήγι, ηλικίας τουλάχιστον 44.000 ετών, αλλά και η αρχαιότερη απεικόνιση ανθρώπου με χαρακτηριστικά ζώου!

 Η σχέση που έχει ο άνθρωπος με το κυνήγι χρονολογείται από ολύ παλιά κι αυτό το καταλαβαίνει εύκολα κανείς.

Κσι η επιστήμη το επιβεβαιώνει!

 Αυστραλοί και Ινδονήσιοι επιστήμονες, ανακάλυψαν σε ασβεστολιθικό σπήλαιο στη νήσο Σουλαβέζι της Ινδονησίας βραχογραφίες που απεικονίζουν οκτώ μικρές ανθρώπινες μορφές -μερικές από τις οποίες έχουν και χαρακτηριστικά ζώου– να κυνηγούν με δόρατα ή μακριά σκοινιά δύο αγριόχοιρους και τέσσερις μικρούς βούβαλους. 

Πρόκειται για την αρχαιότερη στον κόσμο σκηνή με κυνήγι, ηλικίας τουλάχιστον 43.900 ετών.

 Δείτε το βίντεο

 Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή αρχαιολογίας Μαξίμ Όμπερτ του Πανεπιστημίου Γκρίφιθ στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”, ανακοίνωσαν ότι η σκηνή του κυνηγιού στο σπήλαιο Λεάνγκ Μπουλού Σιπόνγκ 4, που είχε ανακαλυφθεί το 2017, έχει μήκος περίπου 4,5 μέτρων και είναι μονόχρωμη σε απόχρωση βαθυκόκκινη.

 Τι μας δείχνει το συγκεκριμένο… κυνήγι

 Οι ανθρώπινες μορφές και τα ζώα έχουν ζωγραφιστεί ταυτόχρονα με το ίδιο στιλ και την ίδια τεχνική, ενώ τα πρόσωπα των ανθρώπων εμφανίζουν χαρακτηριστικά ζώων (ζωάνθρωποι ή θηριάνθρωποι). Το σώμα είναι ανθρώπινο, αλλά το κεφάλι ή άλλα μέρη του σώματος ανήκουν σε ζώα (πουλιά, ερπετά κ.ά.). Πιθανώς η απεικόνιση αυτή παραπέμπει σε πρωτόγονες θρησκευτικές αντιλήψεις σχετικά με τη σχέση ανθρώπων και ζώων

 Ίσως, κατά τους ερευνητές, πρόκειται για την αρχαιότερη ένδειξη της ικανότητας των προγόνων μας να φαντάζονται την ύπαρξη υπερφυσικών όντων, ένα θεμέλιο για την κατοπινή ανάπτυξη της θρησκείας.

 Η καθιερωμένη άποψη είναι ότι οι πρώτες βραχογραφίες εμφανίστηκαν στην Ευρώπη και αρχικά περιείχαν αφηρημένα σύμβολα, όχι όμως τόσο περίπλοκα σχέδια όπως το… κυνήγι. Πριν περίπου 35.000 χρόνια αυτή η απλή μορφή τέχνης είχε εξελιχτεί σε πιο πολύπλοκες μορφές.

Πριν 21.000 έως 14.000 χρόνια, η τέχνη των σπηλαίων στην Ευρώπη κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική Περίοδο περιλάμβανε πια τις αρχαιότερες έως τώρα γνωστές απεικονίσεις ανθρώπων και ζώων μαζί σε αναγνωρίσιμες σκηνές από κυνήγι. Επίσης περιλάμβανε απεικονίσεις αφηρημένων όντων που συνδυάζουν χαρακτηριστικά ζώων και ανθρώπων, ίσως στο πλαίσιο της διήγησης κάποιας ιστορίας.
 Όμως, κατά τον Όμπερτ, «η σπηλαιογραφία στο Λεάνγκ Μπουλού Σιπόνγκ 4 δείχνει ότι δεν υπήρξε βαθμιαία εξέλιξη της Παλαιολιθικής τέχνης από τις πιο απλές στις πιο πολύπλοκες μορφές πριν περίπου 35.000 χρόνια, τουλάχιστον όχι στη Νοτιοανατολική Ασία.

Όλα τα βασικά συστατικά μιας άκρως εξελιγμένης καλλιτεχνικής κουλτούρας ήσαν παρόντα στο Σουλαβέζι πριν 44.000 χρόνια, συμπεριλαμβάνοντας αναπαραστατική τέχνη, σκηνές και θηριάνθρωπους».

ΠΗΓΗ